Autor: Martyna Sergiel
Dzisiaj, tj. 5 grudnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Wolontariusza.
Jak wyglądałby świat bez wolontariatu? Bez tej bezinteresownej pomocy, którą każdego dnia niosą Ci ludzie, niczego nie oczekując?
Obecnie rzeczywistość stała się bardzo wymagająca, ale jestem pewna, że bez wsparcia i aktywności tych osób, świat byłby bardzo ponurym miejscem.
Bez uśmiechu, bez słońca i ciepła, które oni wnoszą każdego dnia nawet drobnymi gestami, ale z oddaniem i poświęceniem.
W życiu liczą się małe rzeczy. Odbycie rozmowy z kimś, kto naprawdę potrzebuje słowa otuchy, nieśmiały uśmiech do mijającej nas na klatce schodowej sąsiadki. Paczka prezentów na święta dla kogoś, kto nie ma już nikogo bliskiego. Myślenie o przyszłości naszej planety w obliczu aktualnej katastrofy klimatycznej.
Ci ludzie wiedzą, w jak wymagających okolicznościach przyszło im codziennie funkcjonować. Wiedzą też, że samym myśleniem o trudnej rzeczywistości niczego nie zmienią. Myśl to początek, impuls, który powinien prowadzić do aktywności. Wtedy dopiero można ten świat realnie zmienić i sprawić, że teraźniejszość nabierze trochę kolorytu.
Dzisiaj jest ich święto. Poświęćmy im chwilę uwagi i zwyczajnie doceńmy – pracę i codzienny wkład w to, by życie było łatwiejsze. Mówi się, że trudne chwile są lekcją, która pozwala otworzyć oczy i zauważyć dobro.
Myślę, że dobro to synonim wolontariatu. Nie licząc na nic w zamian, wolontariusze drobnymi aktywnościami, krok po kroku zmieniają świat. Mimo przytłaczających nas dzisiaj negatywnych wydarzeń, skierujmy naszą myśl w ich stronę. Dobro, powtarzane jak nawyk, wchodzi w krew. I o to właśnie chodzi.
Krok po kroku nadajecie temu światu barw i czynicie go lepszym miejscem. Być może czasem ogarnia Was zwątpienie. Dlatego też chciałabym, żebyście dzisiaj usłyszeli, że widzimy Wasz wkład. Dziękujemy! Za ciepło i otwarte serca. Każdego dnia.