Chyba każdy z nas słyszał o skali APGAR, oceniającej stan zdrowia noworodka tuż po porodzie. Poznajcie Virginię Apgar-kobietę, która ją wymyśliła!
Virginia Apgar urodziła się w 1909 roku. Po szkole, którą ukończyła ze świetnymi wynikami postanowiła swą przyszłość związać z medycyną. Na studiach – bardzo przecież wymagających – również świetnie sobie radziła. Ukończyła je w 1933 roku uzyskując 4. wynik na 90 studentów.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza podjęła pracę w nowojorskim Presbyterian Hospital jako rezydentka chirurgii. Jej szefem był Alen Whipple, wybitny chirurg specjalizujący się w operacjach trzustki. Pomimo, że utalentowana Apgar bardzo dobrze dawała sobie radę, Whipple radził jej, by zarzuciła pomysł o karierze chirurga. Chirurgia była wtedy dziedziną zarezerwowaną dla mężczyzn. Tak jest zresztą nadal – kobiet chirurgów jest zdecydowanie mniej niż mężczyzn.
Szef zaproponował Apgar, by ta skupiła się na anestezjologii, która była wówczas bardzo słabo rozwiniętą dziedziną. Zajmowały się nią pielęgniarki, niemające odpowiedniego wykształcenia. Cierpiało zatem na tym wiele innych dziedzin medycyny.
W tym czasie istniała w Stanach Zjednoczonych tylko jedna instytucja kształcąca anestezjologów. Szefował jej Ralph Waters – prekursor anestezjologii w USA, który swą karierę medyczną zaczynał jako…położnik.
Apgar zrobiła u niego 6-miesięczny kurs, po czym została szefową i jedynym pracownikiem nowo utworzonego Wydziału Anestezjologii w tej placówce medycznej.
Kariera Apgar nie ograniczała się do pracy w szpitalu. Była ona także nauczycielem akademickim. Dzięki jej staraniom w roku 1949 na Columbia University powstał Wydział Anestezjologii, zaś Virginia Apgar stała się pierwszą kobietą, która na tej uczelni podjęła pracę na stanowisku pełnoetatowego profesora.
Na przełomie lat 40. I 50. XX.wieku Apgar pracowała na sali porodowej. Bazując na swoich doświadczeniach, zdała sobie sprawę, że pierwsze minuty życia są kluczowe dla zdrowia i życia noworodka. Niestety, w tamtych czasach uwaga lekarzy skupiała się na stanie zdrowia matki. Zdecydowanie mniej przejmowano się stanem dziecka. Nie istniały standardowe protokoły oceny kondycji noworodka. Dlatego śmiertelność okołoporodowa noworodków wciąż była wysoka.
Apgar wpadła na pomysł, by do oceny stanu zdrowia noworodka wykorzystać te same cechy, na które powinien zwracać uwagę anestezjolog. Wymyśliła system pięciu parametrów: tętna, czynności serca, napięcia mięśniowego, odruchów i koloru skóry. Za każdy z tych parametrów noworodek mógł dostać od 0 do 2 punktów. Tak narodziła się 10-punktowa skala Apgar.
Lekarka, zanim wyniki swoich badań przedstawiła w 1952 roku na konferencji naukowej, a rok później opublikowała, badała noworodki za pomocą stworzonej przez siebie skali przez 3 lata. Od około roku 1953 do dziś skala Apgar jest standardowym narzędziem oceny stanu zdrowia nowonarodzonego dziecka.
W 1961 roku Virginia Apgar otrzymała od profesora z Colorado University list, w którym poinformował on ją, że jeden z rezydentów nazwał wymyśloną przez nią skalę akronimem jej nazwiska w następujący sposób:
A (ppearance) – kolor skóry,
P (ulse) – tętno,
G (rimace) – reakcja na bodźce,
A (ctivity) – napięcie mięśniowe,
R (espiration) – oddech.
Virginia zaakceptowała ten pomysł.
Poza medycyną,pani Apgar miała wiele zainteresowań. Zbierała znaczki, grała w golfa, uprawiała ogródek, uczyła się pilotażu, łowiła ryby, na które wyruszała nawet do Szkocji czy na Wielką Rafę Koralową. Była też utalentowaną skrzypaczką. Zmarła w roku 1974 z powodu choroby wątroby. Miała 65 lat.
Opracowano na podstawie:Każdemu z nas po urodzeniu przyjrzały się czujne oczy Virginii Apgar. Oto historia kobiety, której nazwisko… (onet.pl).