Siostra Cecylia Śmiech jest postacią niezwykłą. Nie spogląda biernie na życie, ale aktywnie działa w nim na rzecz innych, wypełniając misję niesienia pomocy. Z uwagi na panującą pandemię i utrudniony kontakt, nie mogliśmy spotkać się z siostrą osobiście, dlatego też prezentujemy jej portret.
Siostra należy do Zakonu Urszulanek Unii Rzymskiej i jest inicjatorką powstania pierwszego w Polsce klubu Włóczkersów działającego już 10 lat, gdzie wolontariusze i wolontariuszki dziergają na drutach zimowe czapki dla ubogich dzieci w Afganistanie.
Siostra Cecylia zdobyła tytuł Poznanianki Roku 2019. W drugiej edycji konkursu zorganizowanego przez Miasto Poznań uzyskała prawie pół tysiąca głosów.
Działa ona z ramienia Fundacji Redemptoris Missio, a swoje inicjatywy dostosowuje odpowiednio do zaistniałych na świecie okoliczności.
W kwietniu 2020 wraz z drużyną Włóczkersów zaangażowała się w walkę z koronawirusem. Kobiety szyły maseczki dla personelu medycznego.
Maszyny znów poszły w ruch, jednak tym razem zmienił się szablon oraz materiał i zamiast czapek, powstawały tak w tym czasie niezbędne maski.
Jednak to nie koniec działań.
Około dwóch miesięcy temu we wrześniu tego roku siostra Cecylia zamieniła na chwilę szycie masek na tworzenie przytulanek, wychodząc do świata z akcją „Misie z misją”. Organizatorem przedsięwzięcia była Fundacja Redemptoris Missio, a celem zebranie środków finansowych na budowę przedszkola w Kamerunie.
Misie były dostępne w formie cegiełek na profilu Fundacji. Do Akcji mogły też dołączyć szkoły i przedszkola, które chciały zorganizować u siebie kiermasze i sprzedawać ręcznie wyrobione misie.
Akcja przyniosła owoce. Prace nad budową przedszkola dobiegły końca. Niedługo planowane jest otwarcie placówki.
Jak widać dobro wraca, a działalność siostry Cecylii nie pozostaje bez echa, ale przynosi realne rezultaty.
Swoim życiem zakonnica pokazuje, że Boga najczęściej widać w drugim człowieku. Postawa, która opiera się na czynach i nie kończy na słowach, jest godna najwyższego uznania. Najlepiej wiedzą to ludzie, którzy dzięki aktywności siostry zyskali drugą szansę od losu.
Można by uznać, że „jedynie” wypełnia powołanie, jednak wiadomo, jak długa droga dzieli czasem deklaracje od prawdziwych gestów.
Siostra jest autentycznym wzorem, jak przekuć myśl w rzeczywistą posługę, będącą wyrazem miłości bliźniego.
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030
