Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) to zaburzenia składające się z dwóch elementów: natręctw, wręcz obsesji oraz wykonywania kompulsywnych czynności przymusowych.
Pierwszy element, natrętne myśli są to bezustannie powtarzające się wyobrażenia, bądź impulsy do działania, które zazwyczaj nie należą do najprzyjemniejszych, a próby przeciwstawiania się im… kończą się fiaskiem.
Drugi element OCD – przymusowe czynności, swego rodzaju rytuały, to ciągłe powtarzanie jakiegoś zachowania. Osoba cierpiąca na to schorzenie często wykonuje je, ponieważ jest przekonana, że dzięki temu zapobiegnie jakiejś katastrofie. Pacjent zdaje sobie sprawę z tego, iż zachowania te są niepotrzebne, jednakże lęk przed konsekwencjami nie wykonania konkretnego „zadania” – jest silniejszy.
Jakie są objawy zaburzeń kompulsywno-obsesyjnych?
- nadmierny pedantyzm objawiający się przesadnym dbaniem o symetrię, higienę, czy strachem przed jakąkolwiek chorobą
- nawracające wątpliwości lub nieustanne pytania, typu „czy na pewno wyłączyłam żelazko?”
- częste dotykanie przedmiotów, ciągłe liczenie w myślach lub na głos
- odczuwanie mocnej potrzeby zapamiętywania nieistotnych detali
- obsesje religijne
- ciągłe przestawianie, ustawianie i porządkowanie rzeczy znajdujących się w konkretnym pomieszczeniu
- odczuwanie przymusu liczenia wszystkiego, np. mijanych budynków
- wewnętrzny nakaz docierania do konkretnego miejsca stałą trasą.
Według najnowszych badań, osoby z zaburzeniami kompulsywno-obsesyjnymi są trzykrotnie bardziej narażone na udar niedokrwienny mózgu. Zaburzenia te często pojawiają się PO urazach mózgu, jednak nie było udowodnione, że same mogą stanowić czynnik ryzyka udaru.
Badania naukowców z Uniwersytetu Yang Ming Chiao Tung na Tajwanie polegały na przeanalizowaniu danych blisko trzydziestu tysięcy osób cierpiących na OCD oraz takiej samej liczbie osób, które nie cierpią na to zaburzenie. Obserwacje dwóch grup trwały jedenaście lat!
Po porównaniu wyników grup naukowcy zauważyli, że osoby z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi są trzykrotnie bardziej narażone na udar niedokrwienny mózgu – wpływ OCD na ryzyko udaru jest niezależny od czynników takich jak przyjmowanie leków, otyłość, choroby serca, cukrzyca, palenie papierosów, wysokie ciśnienie, czy też wysoki poziom cholesterolu.
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.
