Pracodawcy, którzy zanotowali spadek obrotów gospodarczych w wyniku wystąpienia pandemii koronawirusa mogą otrzymać świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Środki z dofinansowania mają służyć wypłacie pensji pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie epidemii koronawirusa, na zasadach określonych w ust. 7 i 10 specustawy.
Firmy mogą również ubiegać się o środki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników.
Pieniądze uzyskane z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez przedsiębiorstwa będące pomocą w poniesieniu kosztów wypłaty wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnościami nie wykluczają możliwości otrzymania przez nie dofinansowania do płac tych osób z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Pracodawca, zamierzający skorzystać z pomocy pochodzącej z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych powinien dowiedzieć się czy nie ma żadnych przeszkód w łączeniu obu rodzajów wsparcia.
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wypłaca miesięczne dofinansowanie do płacy pracownika z niepełnosprawnościami niezależenie od dopłat do wynagrodzenia pracownika w części finansowanej ze środków publicznych.
Powyższej regulacji prawnej nie stosuje się jednak w wypadku, gdy pracodawca sfinansował wynagrodzenie pracownika:
– z pieniędzy publicznych pochodzących z prowadzonej działalności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5
– z wpływów ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów państwowych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
Środki wypłacone z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stanowią wsparcie pochodzące z budżetu państwa. Analiza przepisów dotyczących dofinansowania do płac osób z niepełnosprawnościami z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, wykazała, że nie są to środki publiczne, mieszczące się w katalogu dozwolonych przepisem art. 26b ust. 8 ustawy o rehabilitacji (czyli takich, które dopuszczają dofinansowanie do wynagrodzeń z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych do tej części kosztów płacy, które zostały poniesione z tych środków publicznych).
Z tego względu pracodawcy, którzy otrzymali lub otrzymają dofinansowania z Funduszu Gwarantowanych Środków Pracowniczych do wynagrodzeń pracowników z niepełnosprawnościami, objętych przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy, muszą w celu uzyskania dofinansowania do wynagrodzeń z PFRON:
– wypłacić wynagrodzenia pracownika o ograniczonej sprawności zgodnie z wymogami art. 26a ust. 1a¹ pkt 1a, 2, 3 i ust. 1a² ustawy o rehabilitacji, tj. we właściwej formie, we właściwych terminach oraz w przypadku wynagrodzenia netto – przed złożeniem wniosku o dofinansowanie do PFRON. – pamiętać, że pełna kwota obecnych kosztów płacy przysługujących pracownikowi zgodnie z zasadami, wynikającymi z art. 15g ustawy o przeciwdziałaniu pandemii – musi być w całości poniesiona wg zasad określonych w przepisach ustawy o rehabilitacji, o których mowa powyżej
– wykazać wysokość wsparcia do płacy pracownika niepełnosprawnego z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – w pozycji 53 załącznika INF-D-P, gdyż są to środki publiczne
W wypadku, gdy pracodawca nie wpisał w pozycji 53 załącznika INF-D-P wysokości kwoty uzyskanej dla danej osoby z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych musi złożyć korektę wniosku w raz z załącznikami, w której wykaże tę informację.
Złożenie korekty może skutkować obowiązkiem zwrotu do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kwoty zawyżonego dofinansowania. Jego wartość jest bowiem wyliczana jest zgodnie z objaśnieniem nr 17 do druku INF-D-P. Zgodnie z tym wyjaśnieniem sumę środków do wypłaty wykazywaną w poz. 55 załącznika INF-D-P ustala się poprzez wybranie najniższej kwoty spośród:
– kwoty obliczonej na podstawie art. 26a ust. 1 i 1b ustawy o rehabilitacji (poz. 51 formularza INF-D-P)
– wysokości kosztów płacy pomniejszonej o ewentualnie już otrzymaną pomoc na te same koszty (poz. 52-53 formularza INF-D-P)
– ograniczeń kosztów płacy pracownika niepełnosprawnego (poz. 54 formularza INF-D-P)
Wnioskodawcy, którzy obniżyli wymiar czasu pracy zatrudnionym pracownikom, są zobligowani wykazać w INF-D-P (poz. 21-44) oraz WN-D (poz. 36-39 i 41) obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy. W wypadku pracowników z niepełnosprawnościami oznacza to obniżenie kwoty bazowej dofinansowania (pozycja 51 formularza INF-D-P). Jest ono proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Pracodawcy wykazują we wniosku lub korekcie wniosku wymiar czasu pracy zgodny ze stanem faktycznym, a nie ten, który był wskazywany dotychczas – np. w umowie o pracę.
Opracowano na podstawie artykułu dostępnego tutaj.