Dzisiaj postawiłam sobie za zadanie przeanalizowanie dostosowania pod kątem dostępności dla osób z niepełnosprawnościami Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Poznaniu, a konkretnie Filii Jeżyce z siedzibą przy ulicy Sienkiewicza 22.
Jak czytamy na stronie internetowej:
„Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Poznaniu jest jednostką organizacyjną Miasta Poznania realizującą zadania z zakresu pomocy społecznej. Celem podejmowanych przez Ośrodek działań jest umożliwienie mieszkańcom Miasta Poznania przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są oni w stanie pokonać wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia.
Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Poznaniu oferuje profesjonalną pomoc i wsparcie. Udzielając wsparcia w zakresie indywidualnych problemów zespół kieruje się zasobami i możliwościami osoby lub rodziny. Pomagamy w tym, co możliwe jest do osiągnięcia przez rodzinę, za jej zgodą i przy aktywnym Jej udziale oraz z poszanowaniem Jej prawa do samostanowienia.
Oferujemy wsparcie specjalistyczne dostosowane do indywidualnych potrzeb i zasobów oraz usługi z zakresu poradnictwa specjalistycznego, opieki nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi i bezdomnymi. Organizujemy zastępczą opiekę rodzicielską, a przede wszystkim aktywizujemy społecznie i zawodowo osoby zagrożone wykluczeniem społecznym.
Zajmujemy się również sprawami z zakresu potwierdzania uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz świadczeniami niepieniężnymi i pieniężnymi” – tak to mniej więcej wygląda w teorii.
A jak jest w praktyce? Czy spełnione są kategorie dostępności, gwarantowane przez ustawę? Sprawdźmy.
Osoba z niepełnosprawnością ruchową nie powinna mieć większych problemów z dostaniem się do środka filii, ponieważ budynek, w którym znajduje się jej siedziba wyposażony jest w podjazd na zewnątrz oraz windę wewnątrz.
Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie ma możliwość skorzystania z usług tłumacza języka migowego po wcześniejszym rozpoznaniu takiej potrzeby. Wygląda zatem na to, że fakt ten należy zgłosić przed udaniem się w progi instytucji.
Dobra wiadomość natomiast jest taka, że wejścia i korytarz filii Jeżyce są szerokością dostosowane do wózka inwalidzkiego.
Natomiast, co również może być istotne dla osób z niepełnosprawnością wzroku w budynku nie ma znaczników Totupoint. Jak wiadomo jest to dość nowe rozwiązanie, ale bardzo przydatne i stosowane chociażby w Urzędzie Miasta Poznania z pozytywnymi opiniami w środowisku niewidomych.
Z innych wymogów dostępności można dodać, że toaleta na parterze została przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Jeżeli chodzi natomiast o adaptację i korzystanie ze strony internetowej MOPRu, dostępna jest ona w specyfikacji Web Content Accessibility Guidelines (WCAG) w wersji 2.0 na poziomie AA.
Strona niestety nie korzysta z funkcji „przeczytaj na głos”, ale serwis jest w pełni rozpoznawalny przez programy czytające dla osób niewidomych, jak na przykład Window-Eyes, JAWS czy NVDA.
Jak widzimy dostępność Ośrodka jest na dobrym poziomie, nie jest zawężana tylko i wyłącznie do symbolu wózka inwalidzkiego.
Brane pod uwagę są również osoby z dysfunkcją wzroku czy słuchu.
Zawsze może być jednak jeszcze lepiej, bo z pewnością występują również lekkie niedociągnięcia, takie jak choćby brak znaczników Totupoint.
Ogólnie na plus, nie oznacza to jednak spoczywania na laurach i zahamowania w rozwoju. O dostępność trzeba dbać zawsze, śledzić najnowsze rozwiązania i iść z duchem czasu.
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030
