Do niedzieli 2 lipca 2023 r. w Sali Wielkiej poznańskiego Centrum Kultury Zamek, które mieści się przy ulicy Święty Marcin 80/82 oglądać można wystawę zatytułowaną “Nie to niebo”.
„O wiele lepiej poznawać wszechświat takim, jaki jest, niż trwać w złudzeniach na jego temat, jakkolwiek satysfakcjonujących i uspokajających” pisał przed laty Carl Sagan ‒ amerykański astronom, pisarz i popularyzator nauki. Niebo nierozłączne jest ze skojarzeniem błękitnego koloru warstwy atmosfery widocznej z Ziemi, nad którą rozciąga się międzyplanetarna przestrzeń. Zaledwie 100 km ponad powierzchnią naszej planety przebiega umowna granica między ziemską atmosferą a kosmosem, którego obszar wykracza daleko poza świat dostępny naszemu poznaniu i wyobraźni. Coraz mniej jest na naszej planecie miejsc, gdzie widok nocnego nieba pozostaje całkowicie nienaruszony i nieskażony działalnością człowieka. Jednak, w miejscach w których uda się ludziom znaleźć z dala od świateł wielkich miast, mogą się oni nacieszyć oczy projekcją rozgwieżdżonego nieba. Jest to wspaniały spektakl, fascynujący ludzi od zarania historii naszego gatunku. Mrok nocnego nieba, rozświetlonego blaskiem Księżyca i tryliardów gwiazd, jest wciąż realnością tajemniczą, nieprzeniknioną i zapładniającą wyobraźnię milionów ludzi na całym świecie.
Gwiazdy, które możemy zobaczyć na nieboskłonie dają nam dostrzec światło podróżujące do nas z dalekich zakątków kosmosu z prędkością 300 tysięcy kilometrów na sekundę. Spektakl, który dostrzegamy nad naszymi głowami, to tak naprawdę obraz wydarzeń z odległej przeszłości. Dociera on do nas z przeogromnym opóźnieniem. Światło z położonej najbliższej w odniesieniu do naszego Układu Słonecznego gwiazdy (Proxima Centauri) potrzebuje ponad 4 lat, by dotrzeć do Ziemi i byśmy mogli je zobaczyć. Znaczy to mniej więcej tyle, że jeśli gwiazda ta w czasie rzeczywistym eksplodowałaby dzisiaj to blask jej wybuchu zostałby przez nas dostrzeżony dopiero w 2027 roku. Wydarzenia, które widzimy na nocnym niebie są więc platformą łączącą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
Astronomia i fenomen rozgwieżdżonego nieba to punkt wyjścia do opowieści, którą prezentują eksponaty na wystawie. Ekspozycja nie rości sobie jednak prawa do bycia kosmiczną encyklopedią. Ma ona zainspirować publiczność do odkrywania wszechświata i jego tajemnic, do rozmów, własnych odkryć, poszukiwań, skłonić do zainteresowania naukami przyrodniczymi i ścisłymi. Wiele wspaniałych rzeczy i artefaktów związanych z kosmosem znajduje się bowiem niemal w zasięgu ręki – nie statkiem kosmicznym, ale rowerem czy na piechotę.
„Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć” – Maria Skłodowska-Curie napisała polsko-francuska uczona zajmująca się fizyką doświadczalną i chemią fizyczną, którą nagrodzono dwiema Nagrodami Nobla z dziedzinie fizyki i chemii.
Wstęp na wystawę kosztuje 15 złotych od osoby.
Kuratorką wystawy jest Justyna Olszewska z Instytutu – Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza w Poznaniu.