W miniony poniedziałek, 25 listopada 2019 r. w Centrum Kultury Zamek odbyła się konferencja zatytułowana „Kod dostępu. Rozmowy o kulturze, która nie wyklucza”.
Wydarzenie to stanowiło podsumowanie tegorocznego projektu „Pięć Zmysłów”. Konferencja składała się z trzech bloków dyskusyjnych. Pierwszy nosił tytuł „Kultura Przyszłości. O sztukach włączających. Paneliści biorący udział w rozmowie zastanawiali się jak w chwili obecnej w naszym kraju wygląda oferta kulturalna dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych? Dyskusja skupiła się wokół dobrych praktyk związanych z tym obszarem życia kulturalnego. Osoby biorące udział w dialogu przedstawiły również różnego rodzaju pułapki w myśleniu o dostępności. Rozmowa dotyczyła również tego na co powinni zwrócić uwagę twórcy i instytucje kultury projektując działania, które mają odbyć się z udziałem osób z niepełnosprawnościami.
Drugi panel zatytułowany „Strefa pracy. O aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami” dotyczył aktywizacji zawodowej ludzi z dysfunkcjami. Dotyczył narzędzi motywujących pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych i budowaniu dla nich sfery pracy wolnej od uprzedzeń i barier.
Trzecia dyskusja zatytułowana „Call to action ! O zaangażowaniu artystów” dotyczyła spotkania szeroko pojętej sztuki i niepełnosprawności. Rozmowa koncentrowała się wokół spraw związanych z teatrem, muzyką i sztuk plastycznych.
Uważam, że formuła konferencji się sprawdziła. Rozmowy były bardzo ciekawe. Najbardziej podobał mi się pierwszy panel. Jego przesłanie najtrafniej ujął Marcin Halicki, który stwierdził „że marzy mu się sytuacja, w której idąc do kina, teatru lub na koncert osoby z niepełnosprawnościami nie musiałaby iść na wydarzenie przygotowane specjalnie dla nich lecz każda z tego typu impreza była by dostępna”. Bardzo podobało mi się to, że poza przedstawicielami instytucji kultury, organizacji pozarządowych wzięła także osoba z niepełnosprawnościami – Ewa Jenek. Osoba ta porusza się za pomocą wózka inwalidzkiego. Opowiadała ona o tym, jak wygląda uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych z perspektywy osoby niepełnosprawnej. Bardzo podobały mi się także wystąpienia Justyny Sobczyk z warszawskiego Teatru 21. Dotyczyły one głównie problematyki związanej z inkluzją osób z niepełnosprawnościami do teatru. Uważam, że wydarzenie to powinno doczekać się kontynuacji w przyszłym roku.