Jesteś osobą z niepełnosprawnością i chcesz odwiedzić Bramę Poznania? W naszym projekcie redakcyjnym aktualnie przyglądamy się dostępności obiektów turystycznych na terenie stolicy Wielkopolski.
Jedną z takich unikalnych na skalę Polski przestrzeni jest niewątpliwie Brama Poznania.
„Brama Poznania opowiada o początkach państwa polskiego i wyspie katedralnej. Nie znajdziecie tu muzealnych eksponatów. Przedstawiamy naszą historię w nowoczesny sposób, z wykorzystaniem multimediów i światła. Brama Poznania jest miejscem dostępnym i otwartym. Ekspozycja dostosowana jest dla osób starszych, rodzin z małymi dziećmi oraz osób z niepełnosprawnościami. Przez cały rok organizujemy mnóstwo wydarzeń, takich jak warsztaty, wystawy czasowe, koncerty, zajęcia dla dzieci i dorosłych czy konferencje naukowe. Inspiruje nas nie tylko historia wyspy katedralnej, ale również zadziwiające bogactwo natury tego miejsca. Bo Brama Poznania to również przestrzeń spotkań nad rzeką, gdzie można odpocząć i złapać oddech – deklarują pracownicy Bramy Poznania na stronie internetowej.
Dla tych, którzy jeszcze nie kojarzą tego niepowtarzalnego miejsca, postaram się przybliżyć funkcjonalność samego budynku. Nie poprzestanę jednak na dostępności architektonicznej. W celu uzyskania pełnego obrazu nie mogę pomijać też aspektów dostępnej technologii, która jest niezbędna, jeżeli chodzi o ofertę instytucji.
Artykuł może okazać się pomocny i zachęcić naszych Czytelników do odwiedzin. Poinformuję o dostępnych udogodnieniach i ewentualnych utrudnieniach, jeżeli takie się pojawią.
W celu uzyskania rzetelnych i potwierdzonych materiałów do tekstu, skontaktowałam się z Panią Lucyną Kaczmarkiewicz specjalistką ds. edukacji i koordynatorką dostępności w Bramie Poznania.
Na początek, oczami Pani koordynator, spróbujmy przyjrzeć się sytuacji ludzi z ograniczeniami w poruszaniu się.
W budynku Bramy Poznania nie ma progów, drzwi otwierają się automatycznie. Gdyby osoba z trudnościami ruchowymi lub na wózku zechciała dostać się na amfiteatr, ma do dyspozycji specjalnie do tego celu skonstruowaną platformę.
Natomiast, by móc skorzystać z możliwości przyjrzenia się ekspozycji trzeba pojechać już windą. W budynku Bramy Poznania mieści się taras, na który prowadzą wyłącznie schody. Chociaż to nie do końca to samo co autentyczna panorama, na pewno trzeba docenić wprowadzone rozwiązanie, które „udostępnia” taras dla osób na wózkach.
Mianowicie, przed balustradą schodów zamontowano pokaźnej wielkości monitor, za pośrednictwem którego można śledzić bieżący widok z tarasu.
Osoba na wózku nie dostanie się niestety też samodzielnie na poziom -1 w zabytkowej Śluzie Katedralnej, gdyż prowadzą do niej stopnie.
Na plus z pewnością jest fakt, że ciągi komunikacyjne oraz drzwi, przez które można dostać się do instytucji mają odpowiednią szerokość i osoba na wózku nie powinna napotkać żadnych trudności w tym względzie.
Jeśli chodzi natomiast o standard i tak zwane podstawy, trzeba dodać (co też nie jest przecież bez znaczenia), że przy wejściu do instytucji po lewej stronie znajduje się toaleta przystosowana dla osób z niepełnosprawnością. Jest również wyposażona w system przyzywowo-alarmowy, gdyby konieczne było wezwanie pomocy.
Przejdźmy teraz płynnie do osób z niepełnosprawnością wzroku.
Pozytywnie zaskoczył mnie fakt wyposażenia budynku w aż 7 znaczników TOTUpoint, które ułatwiają dostanie się do głównego wejścia, a także do wejścia od strony Ostrowa Tumskiego. Pomagają one również w orientacji przestrzennej i przemieszczaniu się po holu głównym, wskazują na toaletę, kasy, wejście na ekspozycję i inne najważniejsze miejsca w przestrzeni Bramy Poznania.
Chociaż znaczniki to bardzo wartościowe rozwiązanie, opisując poszczególne instytucje rzadko spotykam się z ich wykorzystaniem. Niezaprzeczalnie jest to zatem kolejna zaleta, jeżeli chodzi o ocenę dostępności tego miejsca.
Nie ma również żadnego problemu, by wejść do środka w asyście psa przewodnika.
Z informacji pochodzących od Pani koordynator wynika, że znajdziemy tutaj też tyflografiki.
„Dysponujemy tyflografikami przestrzeni dostępnych dla zwiedzających, które są opisane w brajlu. Tyflografiki z uwagi na reżim sanitarny są wydawane na prośbę zwiedzających (poza obostrzeniami były wystawione do korzystania cały czas). Nie mamy natomiast oznakowanej przestrzeni symbolami brajlowskimi np. przed drzwiami, poręczami, toaletą itp.” – szczerze przyznaje Pani Lucyna Kaczmarkiewicz.
Stawiając się w sytuacji osoby z dysfunkcją słuchu muszę zaznaczyć, że instytucja korzysta z możliwości wideopołączenia z tłumaczem Polskiego Języka Migowego w godzinach otwarcia dla zwiedzających, a trzeba dodać, że to nie zawsze jest standard.
Dostępne są też dwie przenośne pętle indukcyjne, które dołącza się do audioprzewodników do zwiedzania, gdyby osoba, mająca problemy ze słuchem chciała z nich skorzystać, poprawiając jakość dźwięku.
Przyszedł czas na technologię. Tutaj również dobrze oceniam funkcjonalność strony. Optymistyczny jest fakt, że zespół cały czas ma na uwadze uczynienie portalu jeszcze bardziej dostępnym dla osób z niepełnosprawnościami.
Jak podkreśla bowiem Pani koordynator: „obecnie pracujemy nad dostępnością naszych portali, mamy wprowadzony standard, według którego mają powstać nowe, dostępne dla wszystkich strony internetowe”.
To dobry znak, bo przecież przed wybraniem się do danego obiektu wstępne rozeznanie robimy właśnie w Internecie. Co można jeszcze dodać?
Na terenie obiektu znajdują się miejsca do odpoczynku oraz przenośne lekkie krzesełka, z których można korzystać w czasie zwiedzania.
Ponadto, ekrany dotykowe na ekspozycji mają możliwość zmiany kąta nachylenia, przez co można ich używać z różnej wysokości.
Istnieje też możliwość wypożyczenia wózka dla osób, które mają trudności z poruszaniem się lub nosidełka dla małych dzieci.
Dostępne dla zainteresowanych są również słuchawki wyciszające dedykowane zarówno najmłodszym, jak i dorosłym. Z podstawowymi informacjami o Bramie Poznania oraz z cennikiem Poznańskiego Centrum Dziedzictwa (które zarządza Bramą Poznania) można zapoznać się za pośrednictwem broszur w brajlu.
Szklane drzwi posiadają specjalne oznaczenia kontrastowych pasków, zamontowane z myślą o osobach słabowidzących.
Pani koordynator zapewniła mnie również, że „zespół Bramy Poznania cały czas pracuje również nad standardem dostępności wystaw czasowych w Śluzie Katedralnej oraz nad innymi standardami, które pozwalają na organizację wydarzeń lub produkcję materiałów dostępnych do wszystkich odbiorców”.
Fakt ten jest bardzo budujący, ponieważ (jak wiadomo), dostępność to ciągły proces, który trzeba stale doskonalić.
Generalnie, bardzo wysoko i bez wątpienia na plus oceniam dostępność Bramy Poznania. Każdy powinien się tam wybrać, bo tak naprawdę, właśnie dzięki spełnieniu standardów dostępności, wszyscy mają tam otwarte drzwi.
Dużym atutem z pewnością jest fakt, że jak twierdzi Pani Lucyna Kaczmarkiewicz zespół pracowników nie spoczywa na laurach, lecz cały czas stara się poprawiać różne aspekty dostępności w rozumieniu osób z niepełnosprawnościami.
A taka postawa niewątpliwie powinna cieszyć i dawać nadzieję oraz poczucie, że dostępność – zarówno architektoniczna, jak i cyfrowa stała się ważnym tematem debaty publicznej i na słowach czy deklaracjach się (jak widać) nie kończy.
Dowodem na to jest ostatnie wyróżnienie w konkursie „Lider dostępności”.
Brama Poznania została laureatem w kategorii „Duży obiekt użyteczności publicznej”, w której nagradzane są realizacje wyróżniające się dostosowaniem do potrzeb osób z niepełnosprawnością.
Jury zwróciło uwagę między innymi na fakt, iż oferta Bramy Poznania oraz sam obiekt współtworzony jest wspólnie z podmiotami działającymi na rzecz osób z niepełnosprawnościami.
Taka współpraca, jak można zauważyć zawsze przynosi dobre efekty i korzyści. Wyłącznie bowiem osoby zainteresowane problemem, potrafią go bardzo szybko dostrzec, a niekiedy nawet znaleźć „dostępne” rozwiązanie i wyjście z sytuacji.
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.
