Kilka dni temu zbadałem dostępność Poznańskiego Fotoplastykonu dla osób z niepełnosprawnościami.
Poznański Fotoplastykon to urządzenie, które znajduje się w Centrum Informacji Kulturalnej przy ulicy Ratajczaka 44 w Poznaniu. Jest to sprzęt służący do prezentowania trójwymiarowych obrazów, zwanych stereofotografiami. Składają się one z dwóch podobnych wizerunków, które układ optyczny fotoplastykonu przetwarza w jedno przestrzenne zdjęcie. Według mnie Fotoplastykon jest to urządzenie o niskim stopniu dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. „Lunety”, przez które ogląda się stereofotografie umieszczone są zbyt wysoko dla wózkowiczów. Ze względów oczywistych z urządzenia nie skorzystają osoby niewidome. Natomiast Poznański Fotoplastykon jako miejsce spotkań i warsztatów jest miejscem dostosowanym do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Do Fotoplastykonu wchodzi się przez Centrum Informacji Kulturalnej. Wejście nie ma progów – przejście przez Centrum jest dostępne dla wózkowiczów. Podłoga jest płaska. Z Centrum Informacji Kulturalnej można łatwo wjechać do pomieszczenia, w którym znajduje się Fotoplastykon.
Reasumując, uważam że Poznański Fotoplastykon jako miejsce jest dostępny dla osób o ograniczonej sprawności. Natomiast samo urządzenie w moim odczuciu jest niedostępne dla wózkowiczów i osób niewidomych.
Sfinansowano przez Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030.