Autor: Martyna Sergiel
Od 1 stycznia 2026 roku aktywne zawodowo rodziny będą mogły starać się o bezgotówkową pomoc do 2150 złotych na zagwarantowanie opieki nad seniorami po 75. roku życia.
W poniedziałek opublikowany został projekt ustawy o bonie senioralnym. Za kształt proponowanego rozporządzenia odpowiada ministra ds. polityki senioralnej – pani Marzena Okła-Drewnowicz.
Z zarysu projektu można wywnioskować, że maksymalna wartość bonu senioralnego wyniesie 2150 złotych miesięcznie, co odpowiadałoby 50 godzinom usług. Bon senioralny nie będzie wypłacany w gotówce. Zadanie realizowane będzie przez odpowiednie gminy.
O właściwe wsparcie będzie mogła ubiegać się rodzina seniora, który ukończył 75. rok życia i ma przyznaną emeryturę albo rentę. Zgodnie z tym, co warunkuje projekt najważniejsze jest, by średnie miesięczne świadczenie osoby starszej z uwzględnieniem dodatku pielęgnacyjnego nie przekraczało kwoty 3500 złotych brutto w 2026 r., 4000 złotych brutto w 2027 r., 4500 złotych brutto w 2028 r. oraz począwszy od 2029 r.- 5000 złotych brutto.
Usługi wsparcia podzielono na cztery obszary: zaspokojenie podstawowych potrzeb związanych z codziennym życiem, pomoc w uzyskaniu dostępu do świadczeń zdrowotnych, opiekę higieniczno-pielęgnacyjną czy zapewnienie kontaktów z otoczeniem.
Senior będzie miał zidentyfikowany tzw. poziom niezaspokojonych potrzeb w zakresie podstawowych czynności funkcjonowania w codzienności.
Według projektu skala niezaspokojonych potrzeb obejmie cztery poziomy i w zależności od przyznanej liczby punktów senior będzie mógł otrzymać usługi wsparcia realizowane w wymiarze do 12, 13-24, 25-36 lub 37-50 godzin miesięcznie.
Najmniejsza liczba punktów zapewniająca otrzymanie bonu senioralnego wynosi 11, a maksymalna 60 punktów. W uzasadnieniu do projektu wskazano, że jeśli np. senior otrzyma 24 punkty, to gmina może przyznać mu miesięcznie od 13 do 24 godzin usług wsparcia w ramach bonu senioralnego.
Ocenę poziomu niezaspokojonych potrzeb przeprowadzi pracownik gminy.
Projekt zakłada, że usługi świadczone w ramach bonu będą miały charakter niemedyczny i ich celem będzie wsparcie osób starszych w rutynowych czynnościach dnia codziennego. Postanowiono, że uzupełnią one obecny system pomocy społecznej (usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze) oraz system ochrony zdrowia (pielęgniarska domowa opieka długoterminowa).
Osobą uprawnioną do złożenia wniosku o przyznanie bonu senioralnego będą zstępni, czyli np. dzieci lub wnuki seniora. Warunkiem przyznania świadczenia jest ich aktywna praca.
W przypadku, gdy zstępny seniora poprowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, to jego przychód przeciętnie w okresie trzech miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku nie może być niższy od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wyższy od dwukrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Z kolei, gdy zstępny seniora prowadzi wieloosobowe gospodarstwo domowe, to jego przychód przeciętnie w okresie trzech miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku, rozumiany jako suma przychodów członków gospodarstwa domowego, nie może przekraczać trzykrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Jeżeli pod tym samym adresem zamieszkuje więcej niż jeden senior, to zakres wsparcia będzie określony dla każdego z seniorów odrębnie. Nie może on jednak przekroczyć w sumie72 godzin usług wsparcia miesięcznie.
Szczegółowy sposób realizacji usług wsparcia, w tym standardy oraz metoda ich wykonania zostaną przedstawione w rozporządzeniu.
Usługi wsparcia nie będą należeć się seniorowi, który korzysta między innymi.: ze świadczenia uzupełniającego (tzw. 500 plus dla osób niesamodzielnych), ze świadczenia wspierającego, z usługi opiekuńczej w miejscu zamieszkania, z usługi sąsiedzkiej, z instytucji zapewniającej opiekę całodzienną lub całodobową.
Opracowano na podstawie: http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/2451804.